اول باید
آب این برکه را عوض کنم
به سلیقه ی خودم
چند درخت دور و برش بکارم
بعد کمی
خاک رنگ و رو رفته ی این کویر را
آب و جارو کنم
جهاز شترها را برق بیاندازم
و دوربین را در زاویه ای مناسب بگذارم
چند دقیقه بعد
دو خورشید
از دو سوی کوهِ دست هایشان
سر بر می آورند
این اتفاق
در هر عکسی نمی افتد
از باران
خیس شدن در کوچه های آب گرفته را یاد گرفتم
از مادر
اینکه به دنیا بیایم
پدرم گفت:
" آسمان در دریای طوفانی هم شنا می کند "
یاد گرفتم
اما تا به خانه برسم
چاله های زمین را شمردم
و فکر کردم
دریا اگر بمیرد کجا خاکش می کنند؟
:" بعد از این همه شمع
در این سرما هم
بخاری
از شعرت بلند نمی شود "
قرار نبود ابر بسازم
تا همه چیز از اول شروع شود
سنگ تولدم را به سینه زدم
برای قبرستان دست تکان دادم
با این همه
اشکم در می آید
تا این همه شمع را خاموش کنم.